50. Όταν ο Θηραμένης, αφού είπε αυτά, σταμάτησε
και η βουλή ήταν φανερό ότι τα επιδοκίμαζε, ο Κριτίας, επειδή κατάλαβε ότι, αν
επιτρέψει στη βουλή να αποφασίσει με ψηφοφορία γι’αυτόν, θα γλίτωνε, και επειδή
θεωρούσε ότι αυτό δε θα μπορούσε να το ανεχτεί, αφού πλησίασε και συζήτησε κάτι
με τους τριάκοντα, βγήκε έξω και διέταξε αυτούς που είχαν τα μαχαίρια, να σταθούν
φανερά μπροστά στη βουλή, κοντά στα κιγκλιδώματα (που χώριζαν τις θέσεις των
βουλευτών από το χώρο του ακροατηρίου της βουλής).
51. Και αφού ξαναμπήκε μέσα είπε: «Εγώ,
βουλευτές, νομίζω ότι έργο του αληθινού
ηγέτη είναι, όταν (αν) βλέπει τους φίλους του να εξαπατώνται, να μην το
επιτρέπει. Και εγώ λοιπόν αυτό θα κάνω. Διότι μάλιστα και αυτοί εδώ, που έχουν
σταθεί μπροστά στο κιγκλίδωμα λένε ότι δε θα μας επιτρέψουν, αν αφήσουμε
(ελεύθερο) άνδρα που φανερά καταστρέφει την ολιγαρχία. Υπάρχει βέβαια (απόφαση)
στους καινούριους νόμους να μη θανατώνεται κανείς από τους τρεις χιλιάδες χωρίς
τη δική σας ψήφο, ενώ όσοι είναι έξω από τον κατάλογο να έχουν δικαίωμα οι
τριάντα να τους θανατώνουν. Εγώ λοιπόν, είπε, διαγράφω από τον κατάλογο αυτόν
εδώ το Θηραμένη με τη σύμφωνη γνώμη όλων μας. Και αυτόν, είπε, εμείς τον
καταδικάζουμε σε θάνατο».
52. Όταν τα άκουσε αυτά ο Θηραμένης, πήδησε
στην εστία και είπε:
«Εγώ, άνδρες, ικετεύω σ’ότι πιο δίκαιο υπάρχει, να μην
έχει δικαίωμα ο Κριτίας να διαγράφει ούτε εμένα ούτε όποιον άλλον από σας
θέλει, αλλά σύμφωνα με το νόμο που αυτοί θέσπισαν για όσους συμπεριλαμβάνονται στον
κατάλογο, σύμφωνα μ’αυτόν και εσείς και εγώ να κρίνομαι.
53. Και δεν αγνοώ, μα τους θεούς, είπε, και
αυτό, ότι δηλαδή δε θα με σώσει καθόλου αυτός εδώ ο βωμός, αλλά θέλω να
αποδείξω και αυτό, ότι δηλαδή αυτοί δεν είναι πάρα πολύ άδικοι μόνο προς τους
ανθρώπους, αλλά και προς τους θεούς πάρα πολύ ασεβείς. Εκπλήσσομαι όμως, είπε,
που εσείς, άνδρες καλοί και ενάρετοι, δε θα βοηθήσετε τους εαυτούς σας και
μάλιστα ενώ γνωρίζετε ότι το δικό μου όνομα δε σβήνεται ευκολότερα από το όνομα
του καθενός από σας».
54. Μετά απ’αυτό, ο κήρυκας των τριάντα κάλεσε
τους Έντεκα, για να συλλάβουν το Θηραμένη· και εκείνοι, αφού μπήκαν μέσα μαζί
με τους βοηθούς τους, με αρχηγό το θρασύτατο και αναιδέστατο Σάτυρο, είπε ο
Κριτίας· « Σας παραδίνουμε, είπε, αυτόν εδώ το Θηραμένη που καταδικάστηκε σύμφωνα
με το νόμο. Εσείς (οι Έντεκα), αφού τον συλλάβετε και τον οδηγήσετε όπου
πρέπει, να κάνετε τα περαιτέρω».
55. Μόλις είπε αυτά,, ο Σάτυρος τον τραβούσε
από το βωμό, τον τραβούσαν και οι βοηθοί του. Και ο Θηραμένης, όπως ήταν
φυσικό, επικαλούνταν και τους θεούς και τους ανθρώπους να βλέπουν όσα γίνονταν.
Και η βουλή δεν αντιδρούσε, επειδή έβλεπε και αυτούς που ήταν κοντά στα
κιγκλιδώματα όμοιους με το Σάτυρο και το μπροστινό μέρος του βουλευτηρίου
γεμάτο με φρουρούς, και γιατί γνώριζαν ότι αυτοί ήταν εκεί κρατώντας μαχαίρια. 56. Αυτοί λοιπόν μετέφεραν τον άνδρα διαμέσου της αγοράς, ενώ εκείνος διαλαλούσε με
δυνατή φωνή τα όσα πάθαινε. Και λένε ότι μια φράση του είναι και η εξής: Όταν ο
Σάτυρος του είπε ότι θα κλάψει πικρά, αν δε σώπαινε, του απάντησε ρωτώντας· « Άραγε,
είπε, αν σωπάσω, δε θα θρηνήσω;» και όταν έπινε το κώνειο, για να πεθάνει με το
ζόρι, έλεγαν ότι, αφού έριξε μακριά το κώνειο, που είχε μείνει στο ποτήρι,
είπε· «Στην υγεία του όμορφου Κριτία ας είναι τούτο». Δεν παραβλέπω βέβαια ότι
τα αποφθέγματα αυτά δεν είναι αξιόλογα, εκείνο όμως θεωρώ θαυμαστό για τον
άνδρα αυτόν, ότι δηλαδή, αν και βρισκόταν κοντά στο θάνατο, δεν έλειψαν από την
ψυχή του ούτε το θάρρος ούτε το χιούμορ.
Οι συντελεστές Βαρύτητας και ο νέος τρόπος υπολογισμού της βαθμολογίας για την εισαγωγή στα ΑΕΙ, του Χ. Κάτσικα (πηγή: ενημερωτικό δίκτυο alfavita)
Οι μαθητές της Γ΄ τάξης ημερήσιου και Δ΄ τάξης εσπερινού Γενικού Λυκείου οι οποίοι επιθυμούν να συμμετάσχουν στις Πανελλαδικές Εξετάσεις ημερήσιου ή εσπερινού Γενικού Λυκείου αντίστοιχα υποβάλλουν στο Λύκειο φοίτησής τους σχετική Αίτηση − Δήλωση.
Με την Αίτηση − Δήλωση ο ενδιαφερόμενος δηλώνει:
α) Την Ομάδα Προσανατολισμού στα τρία (3) κοινά μαθήματα της οποίας θα εξεταστεί πανελλαδικά,
β) Το τέταρτο (4ο) μάθημα στο οποίο θα εξεταστεί πανελλαδικά για να έχει πρόσβαση σε ένα (1) Επιστημονικό Πεδίο,
γ) Το πέμπτο (5ο) μάθημα στο οποίο θα εξεταστεί πανελλαδικά για να έχει πρόσβαση σε δύο (2) Επιστημονικά Πεδία,
δ) Τα ειδικά μαθήματα που τυχόν επιθυμεί να εξεταστεί.
Την Αίτηση − Δήλωση υποβάλλουν και οι κάτοχοι απολυτηρίου Γενικού Λυκείου ή Ενιαίου Λυκείου ή άλλου τύπου Λυκείου ή αντίστοιχου Σχολείου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ή δευτεροβάθμιου κύκλου σπουδών Επαγγελματικού Λυκείου, καθώς και οι κάτοχοι ισότιμου τίτλου Επαγγελματικού Λυκείου, εφόσον επιθυμούν να συμμετάσχουν στις Πανελλαδικές Εξετάσεις του Γενικού Λυκείου οποιοδήποτε άλλο έτος από αυτό που απέκτησαν τον απολυτήριο τίτλο τους.
Για τη συμμετοχή τους σε νέα εξέταση η Αίτηση− Δήλωση υποβάλλεται στο Γενικό Λύκειο από το οποίο αποφοίτησαν ή σε αυτό που είναι πλησιέστερο στον τόπο μόνιμης κατοικίας τους. Η Αίτηση−Δήλωση των αποφοίτων συνοδεύεται υποχρεωτικά από ευκρινές φωτοαντίγραφο του τίτλου απόλυσης σχολείου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Η Αίτηση−Δήλωση υποβάλλεται ηλεκτρονικά σε προθεσμία που ανακοινώνεται από το ΥΠΠΕΘ, από τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο ή από νόμιμα εξουσιοδοτημένο εκ− πρόσωπο του εντός του μηνός Φεβρουαρίου του έτους που επιθυμεί τη συμμετοχή του στις Πανελλαδικές, εκ− φράζει την αυθεντική βούληση του ενδιαφερόμενου και δεν τροποποιείται.
Συντελεστές Βαρύτητας ειδικών μαθημάτων και πρακτικών δοκιμασιών
Για τα Τμήματα για τα οποία απαιτείται εξέταση ενός ή περισσοτέρων ειδικών μαθημάτων ή πρακτικών δοκιμασιών, οι συντελεστές του ειδικού μαθήματος ή των πρακτικών δοκιμασιών κατά περίπτωση είναι:
Δύο (2) για τα Τμήματα για τα οποία απαιτείται εξέταση στα ειδικά μαθήματα: «Ελεύθερο Σχέδιο» και «Γραμμικό Σχέδιο» «Αρμονία» και «Έλεγχος Μουσικών Ακουστικών Ικανοτήτων».
Δύο (2) για τα τμήματα: Ξένων Γλωσσών και Φιλολογιών, Ξένων Γλωσσών Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού.
Ένα (1) για το τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης Παν. Ιωαννίνων για το οποίο απαιτείται εξέταση στο ειδικό μάθημα «Ελεύθερο Σχέδιο» και για όλες τις λοιπές σχολές και τμήματα για τα οποία απαιτείται εξέταση σε ειδικό μάθημα ξένης γλώσσας
Τρόπος υπολογισμού μορίων για εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
Ο υπολογισμός του συνολικού αριθμού μορίων κάθε υποψηφίου για εισαγωγή στις Σχολές, τα Τμήματα και τις Εισαγωγικές Κατευθύνσεις Τμημάτων που είναι ενταγμένα σε Επιστημονικά Πεδία, γίνεται ως εξής:
Το άθροισμα των γραπτών βαθμών στην εικοσάβαθμη κλίμακα με προσέγγιση δεκάτου των τεσσάρων πανελλαδικά εξεταζομένων μαθημάτων, τα οποία προβλέπονται στην Ομάδα Προσανατολισμού όπου ανήκει ο υποψήφιος για το συγκεκριμένο Επιστημονικό Πεδίο, πολλαπλασιάζεται επί δύο (2).
Στη συνέχεια, στο γινόμενο αυτό προστίθενται τα γινόμενα των γραπτών βαθμών των δύο μαθημάτων με τους αντίστοιχους συντελεστές βαρύτητας, τα οποία προβλέπονται στην Ομάδα Προσανατολισμού όπου ανήκει ο υποψήφιος για το συγκεκριμένο Επιστημονικό Πεδίο.
Το τελικό άθροισμα πολλαπλασιάζεται με το εκατό (100).
Σε περίπτωση που ο υποψήφιος εξεταστεί πανελλαδικά και σε ένα πέμπτο (5ο) μάθημα προκειμένου να έχει πρόσβαση σε δεύτερο Επιστημονικό Πεδίο, τότε ο υπολογισμός των μορίων του για κάθε ένα από τα δύο Επιστημονικά Πεδία που έχει δικαίωμα να δηλώσει προτίμηση γίνεται με βάση τα αντίστοιχα τέσσερα πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα.
Προκειμένου για Σχολές ή Τμήματα για τα οποία απαιτείται εξέταση ειδικού μαθήματος ή πρακτικών δοκιμασιών ο υπολογισμός του συνολικού αριθμού μορίων κάθε υποψηφίου γίνεται ως εξής: Στο σύνολο μορίων της προηγούμενης παραγράφου προστίθενται τα μόρια που προκύπτουν από τον πολλαπλασιασμό με το εκατό (100) του γινομένου του βαθμού του υποψηφίου στο απαιτούμενο ειδικό μάθημα ή στις πρακτικές δοκιμασίες με τον αντίστοιχο συντελεστή κατά περίπτωση.
Βαθμός ειδικού μαθήματος είναι ο γραπτός βαθμός που σημείωσε στην απαιτούμενη εξέταση ο υποψήφιος μετά την αναγωγή του στην εικοσάβαθμη κλίμακα με προσέγγιση δεκάτου.
Για τις περιπτώσεις που εξετάζονται δύο ειδικά μαθήματα είναι ο μέσος όρος των βαθμών των δύο ειδικών μαθημάτων. Ο μέσος όρος υπολογίζεται μετά την αναγωγή των βαθμών των δύο μαθημάτων στην εικοσάβαθμη κλίμακα και εκφράζεται με προσέγγιση εκατοστού. Στην περίπτωση που υποψήφιος έχει εξετασθεί σε περισσότερες από μία ξένες γλώσσες, τότε ως βαθμός στο μάθημα της ξένης γλώσσας, για τα τμήματα που απαιτούν εξέταση σε μία από τις ξένες γλώσσες από αυτές που εξετάστηκε, λαμβάνεται υπόψη ο μεγαλύτερος βαθμός από αυτούς που πέτυχε στις ξένες αυτές γλώσσες.
Βαθμός πρακτικών δοκιμασιών είναι ο μέσος όρος των βαθμών που αντιστοιχούν στις τρεις δοκιμασίες αγωνίσματα που διαγωνίστηκε ο υποψήφιος και ο οποίος εκφράζεται με προσέγγιση εκατοστού. Για τον υπολογισμό του βαθμού με προσέγγιση δεκάτου, στις περιπτώσεις που κατά τον υπολογισμό προκύπτουν περισσότερα του ενός δεκαδικά ψηφία τότε, αν το δεύτερο δεκαδικό ψηφίο είναι ίσο ή μεγαλύτερο του πέντε (5), το πρώτο δεκαδικό ψηφίο προσαυξάνεται στο αμέσως επόμενο παραλειπομένων των λοιπών και αν είναι μικρότερο του πέντε (5) παραλείπονται όλα τα υπόλοιπα πέραν του πρώτου δεκαδικά ψηφία.
Για τον υπολογισμό του βαθμού με προσέγγιση εκατοστού, στις περιπτώσεις που κατά τον υπολογισμό προκύπτουν περισσότερα των δύο δεκαδικά ψηφία τότε, αν το τρίτο δεκαδικό ψηφίο είναι ίσο ή μεγαλύτερο του πέντε (5), το δεύτερο δεκαδικό ψηφίο προσαυξάνεται στο αμέσως επόμενο παραλειπομένων των λοιπών και αν είναι μικρότερο του πέντε (5) παραλείπονται όλα τα υπόλοιπα πέραν του δεύτερου δεκαδικά ψηφία. Αν ο υποψήφιος δεν πάρει μέρος στην εξέταση μαθήματος Ομάδας Προσανατολισμού ή γενικής παιδείας που επέλεξε να εξετασθεί πανελλαδικά, τότε θεωρείται ότι εξετάσθηκε στο συγκεκριμένο μάθημα και πήρε γραπτό βαθμό μηδέν (0).
Για να λάβει μέρος στη διαδικασία επιλογής για εισαγωγή στις Σχολές και τα Τμήματα θα πρέπει να συμμετάσχει στις πανελλαδικές εξετάσεις σε ένα τουλάχιστον μάθημα της Ομάδας Προσανατολισμού που έχει επιλέξει και το οποίο ανήκει στα τέσσερα εξεταζόμενα μαθήματα του Επιστημονικού Πεδίου που δηλώνει.
Τι είναι ο Διαδικτυακός Εκφοβισμός και πώς τον αντιμετωπίζουμε;
18:31 | 30 Νοε. 2015
Ως εκφοβισμός ή παρενόχληση μέσω του Διαδικτύου, θεωρείται οποιαδήποτε πράξη επιθετικότητας, τρομοκρατικής ή αυταρχικής συμπεριφοράς.
Πραγματοποιείταιμέσω της χρήσης των ψηφιακών συσκευών επικοινωνίας, όπως είναι οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, τα κινητά τηλέφωνα κ.ά. κι η οποία επαναλαμβάνεται ανά τακτά ή άτακτα χρονικά διαστήματα. Ο στόχος της μη αποδεκτής κοινωνικά, αυτής συμπεριφοράς είναι ο επιτιθέμενος να προκαλέσει ζημία ή να βλάψει το θύμα του.
Μέσω της ηλεκτρονικής επικοινωνίας, που χαρακτηρίζεται «διαδικτυακός εκφοβισμός» μπορεί κάποιος να προσπαθήσει να προσβάλει, να ενοχλήσει, να δυσφημίσει, να γελοιοποιήσει, να εκθέσει αρνητικά, να αποκλείσει κοινωνικά ή ακόμα και να απειλήσει έναν συνάνθρωπό του ή ένα παιδί.
Ποια είναι τα ειδικότερα μέσα που χρησιμοποιεί ο Διαδικτυακός Εκφοβισμός;
Τα μέσα που χρησιμοποιούνται για τον Εκφοβισμό μέσω του Διαδικτύου είναι το τηλέφωνο (σταθερό και κινητό κι όλες οι εφαρμογές επικοινωνίας), το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (email), τα γραπτά μηνύματα (text messaging), οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης (social networking sites), οι χώροι συζητήσεως στο διαδίκτυο (chat rooms), τα blogs, τα web sites, οι webpages, τα διαδικτυακά παιχνίδια (internet gaming) κ.ά.
Tι ακριβώς περιλαμβάνει ο Διαδικτυακός Εκφοβισμός;
Συνήθως περιλαμβάνει:
- αποστολή κειμένων, e-mail, ή άμεσων μηνυμάτων με κακόβουλο ή/και προσβλητικό, για το όνομα ή/και την ταυτότητα του λήπτη, περιεχόμενο - ανάρτηση προσβλητικών για το θύμα φωτογραφιών, μαγνητοσκοπημένου (βίντεο) ή άλλου υλικού σε ιστοσελίδες, δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης, blogs, chat rooms, κ.ά., όπου μέρος του πληθυσμού έχει πρόσβαση - διαδικτυακή παρακολούθηση των αναρτήσεων του θύματος με σύγχρονη ή ασύγχρονη ανάρτηση εχθρικών σχολίων ή μηνυμάτων - ανακοίνωση, διανομή ή/και αποστολή σε τρίτους προσωπικών ή εμπιστευτικών μηνυμάτων, βίντεο ή φωτογραφιών - αποκλεισμό του χρήστη από το διαδίκτυο - επαναλαμβανόμενη αποστολή ηλεκτρονικών ή τηλεφωνικών μηνυμάτων - δημιουργία ψεύτικων διαδικτυακών προφίλ στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης με σκοπό την προσβολή του ονόματος ή/και της προσωπικότητας του θύματος - παραβίαση (είσοδος) στους προσωπικούς διαδικτυακούς λογαριασμούς του θύματος (διαδικτυακή παρακολούθηση) - γνωστοποίηση προσωπικών πληροφοριών ή προσωπικών δεδομένων σε πολλαπλούς παραλήπτες - υπό προϋποθέσεις λήψη μηνυμάτων από διαφορετικούς παραλήπτες, χωρίς το θύμα να έχει δώσει τη συγκατάθεσή του ή να έχει ο ίδιος δώσει την ηλεκτρονική του διεύθυνση (το τελευταίο έχει σκοπό την πώληση, με αθέμιτο τρόπο) - σπρωξίματα (poke) στο Facebook - ηλεκτρονική κλοπή και πρόκληση ζημίας στην προσωπική περιουσία του θύματος - εκβιαστικά τηλεφωνήματα, ή τηλεφωνήματα χωρίς συνομιλία σε ακατάλληλες ώρες, ή/και κλήσεις χωρίς απάντηση
Η επικοινωνία μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνον μια φορά ή πολλαπλές φορές και να εκδηλώνεται με τον ίδιο ή διαφορετικό τρόπο.
Ο Εκφοβισμός μέσω του Διαδικτύου μπορεί να είναι άμεσος ή έμμεσος εμπλέκοντας και άλλα άτομα που ενδεχομένως να μην γνωρίζουν προσωπικά το θύμα.
Ποια είναι τα κίνητρα των δραστών;
Συχνά παρατηρούμε ότι ο διαδικτυακός εκφοβισμός αφορά στην εκτόνωση έντονων συναισθημάτων όπως η οργή, ο πόνος, η εγκατάλειψη, ο φόβος, η απόρριψη, ο θυμός, η απελπισία, η απόγνωση, που προκληθήκαν από προβληματικές οικογενειακές σχέσεις, κοινωνική δυσλειτουργία ή δύσκολες προσωπικές σχέσεις.
Με αυτή την αντικοινωνική συμπεριφορά, οι δράστες αισθάνονται ότι επιβάλουν εξουσία κι ανακτούν τον έλεγχο, ανακουφίζοντας τα συναισθήματα δυσφορίας που νιώθουν.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, διερευνούμε τις βαθύτερες ανάγκες του ατόμου και διερευνούμε προσεκτικά την προσωπικότητα, τις ανασφάλειες, τα στερεότυπα κ.λπ., που μπορεί να ευθύνονται για την μη αποδεκτή συμπεριφορά.
Πίσω από τα αρνητικά συναισθήματα συχνά κρύβονται μοναξιά, δυσκολίες προσαρμογής, ψυχοσωματικά προβλήματα (διαφόρων εντάσεων) και χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Με την κατάλληλη ψυχοεκπαίδευση, ο δράστης μπορεί να κατανοήσει τους λόγους που τον οδήγησαν στην παραβατική συμπεριφορά, να ενισχύσει την αυτοεκτίμησή του και τέλος να επιλέξει έναν κοινωνικά αποδεκτό τρόπο συμπεριφοράς.
Οι τελευταίες έρευνες δείχνουν ότι οι άνδρες και τα αγόρια ασχολούνται με τον ηλεκτρονικό εκφοβισμό συχνότερα από τις γυναίκες και τα κορίτσια, τα οποία συνήθως βασίζονται σε πιο ήπιες ή έμμεσες μορφές επιθετικότητας.
Ποιες είναι οι συνέπειες στην ψυχική υγεία του λήπτη Διαδικτυακού Εκφοβισμού;
Ο ηλεκτρονικός εκφοβισμός, μπορεί να προκαλέσει πολύ σοβαρές συνέπειες στη ζωή του θύματος, καθώς σχετίζεται με τον παραδοσιακό εκφοβισμό ως εξής:
- παρότι δεν λαμβάνει τη μορφή της σωματικής επίθεσης, εξακολουθεί να είναι μια μορφή επιθετικότητας που εκφράζεται με ηλεκτρονικά μέσα κι επηρεάζει τη ζωή του θύματος δυσμενώς - η εικόνα/ταυτότητα/καθημερινότητα/αυτοδιάθεση/αξιοπρέπεια/υπόληψη του θύματος παραβιάζονται ή/και προσβάλλονται ή/και δυσφημούνται
Οι συνέπειες από τις παραπάνω ενέργειες επιδρούν αρνητικά στη ζωή του προσβαλλόμενου ατόμου κι επιφέρουν κοινωνική απομόνωση, αποχή από εργασία (ή από τα μαθήματα, εάν πρόκειται για μαθητές/φοιτητές), απότομη πτώση στις εργασιακές ή σχολικές επιδόσεις, εκτέλεση πράξεων αντίθετων με τον χαρακτήρα του προσβαλλόμενου, παράνομες πράξεις λόγω εκβιασμού, κατάθλιψη, φόβο, αίσθηση ανασφάλειας ή απομόνωσης, απώλεια εμπιστοσύνης στον εαυτό κ.ά.
Εάν η παρενόχληση είναι συνεχής, επίμονη κι έντονη μπορεί να οδηγήσει σε πιθανή τάση αυτοκτονίας λόγω της αίσθησης δυστυχίας ή/και αβοηθητότητας.
Πέραν από τις ψυχολογικές διαταραχές ή τις διαταραχές συμπεριφοράς, μπορεί να παρουσιαστούν και ψυχοσωματικά προβλήματα, όπως πονοκέφαλοι, κοιλιακά άλγη, ενούρηση, διαταραχές ύπνου, άγχος, χαμηλή αυτοεκτίμηση, φοβίες, κ.ά.
Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί ο Διαδικτυακός Εκφοβισμός;
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι, καθώς και κλιμάκωση των ενεργειών αντιμετώπισης. Η αντιμετώπιση, οφείλει να γίνει εγκαίρως και μπορεί να περιλαμβάνει:- την αγνόηση των ενοχλητικών μηνυμάτων
- τον αποκλεισμό του αποστολέα των απειλητικών/ενοχλητικών μηνυμάτων - την προειδοποίηση του αποστολέα για τη λήψη νόμιμων μέτρων προστασίας - την αναφορά των περιστατικών ή/και των μηνυμάτων στις αρμόδιες αρχές (π.χ. αστυνομία, υπηρεσία δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος) και λήψη προληπτικών μέτρων, σε περίπτωση απειλών ή προσωπικής ζημίας
Εάν προσβάλλεται ανήλικο παιδί, η αντιμετώπιση θα περιελάμβανε:
- εκπαίδευση γονέων κι εκπαιδευτικών στην αναγνώριση των πιο ευρέως χρησιμοποιούμενων τεχνικών θυματοποίησης - ευαισθητοποίηση ώστε να διδάξουν στα παιδιά να μην δίνουν προσωπικές πληροφορίες στο διαδίκτυο και να αντιδρούν άμεσα αν τύχει να βρεθούν σε δύσκολη ή περίεργη κατάσταση, κατά την ενασχόλησή τους με τον υπολογιστή ή το κινητό τους, με το να αναφέρουν το περιστατικό στο γονιό, σε έμπιστο ενήλικα ή απευθείας στη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος, όταν δέχεται σοβαρές απειλές - επικοινωνία με το παιδί κι εξήγηση ότι αυτό που συμβαίνει είναι απαράδεκτο - βεβαίωση (λεκτική και συναισθηματική) ότι το παιδί είναι ασφαλές και άξιο αγάπης - επικοινωνία με ειδικό ψυχικής υγείας για αντιμετώπιση πιθανών ψυχοσωματικών διαταραχών - βοηθούμε τα παιδιά να διευρύνουν τον κύκλο των φίλων τους, ώστε να στηρίζουν και να προσέχουν το ένα το άλλο - τα ενημερώνουμε (ανάλογα με το αναπτυξιακό τους στάδιο) για τους πιθανούς κινδύνους, ώστε να αναγνωρίσουν ένα παραβατικό περιστατικό και να συνειδητοποιήσουν ότι θα πρέπει να ζητήσουν βοήθεια από τα κατάλληλα πρόσωπα, ώστε να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. - συμβουλεύουμε τα παιδιά να είναι σε επαγρύπνηση και να έχουν αυτοπεποίθηση.
Τι θα προτείνατε να κάνει ένας γονιός εάν διαπιστώσει ότι το παιδί του παρενοχλεί ηλεκτρονικά άλλα παιδιά;
Είναι μία δύσκολη περίπτωση που επίσης, χρήζει της άμεσης ανταπόκρισης μας.
- παρατηρούμε με προσοχή εάν το παιδί μας μιμείται επιθετική συμπεριφορά μελών του οικογενειακού περιβάλλοντος - εξηγούμε με προσοχή στο παιδί, ότι η συμπεριφορά αυτή, δημιουργεί φόβο και δυστυχία στα άλλα παιδιά και παρατηρούμε ήρεμα και προσεκτικά την αντίδραση του, ώστε να καταλάβουμε τους πιθανούς λόγους που το οδήγησαν σε αυτή τη συμπεριφορά και να διαπιστώσουμε πώς το ίδιο αισθάνεται ή τι περιμένει να συμβεί από την απαράδεκτη συμπεριφορά του.
Δεν κρίνουμε το ίδιο, αλλά τη συμπεριφορά κι απευθυνόμαστε στους δασκάλους του προκειμένου να διερευνήσουμε τυχόν άλλες αντικοινωνικές συμπεριφορές - τού επιβεβαιώνουμε ότι το αγαπάμε και βεβαιωνόμαστε ότι το γνωρίζει
- εξηγούμε την κοινωνικώς αποδεκτή συμπεριφορά, το επαινούμε για τις καλές πράξεις του και το στηρίζουμε στη σταδιακή αλλαγή της συμπεριφοράς του
Τι θα βοηθούσε γενικά στην αλλαγή της συμπεριφοράς, ανεξάρτητα εάν αφορά σε ανήλικους ή ενήλικους;
Η κατάλληλη ενημέρωση για τις καταστροφικές συνέπειες για τη μετέπειτα ζωή, τόσο των δραστών όσο και των θυμάτων. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να μένουν παθητικοί δέκτες ή να γίνονται επιθετικοί στη συμπεριφορά τους, αλλά να βοηθηθούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα με αποδεκτούς κοινωνικά τρόπους.
Ως γονείς οφείλουμε να γίνουμε οι ίδιοι τα καλά παραδείγματα για τα παιδιά μας, στο σπίτι, το σχολείο και στην ευρύτερη κοινωνία, γενικότερα.
Όλοι έχουν το δικαίωμα στην προσωπική ελευθερία, την επιλογή ή τη διαφορετικότητα και για τις επιλογές τους, δεν είναι υποχρεωμένοι να υφίστανται απομόνωση, απειλές, εξευτελισμό, βία ή υποτίμηση από τους άλλους συνανθρώπους τους.
Βιβλιογραφία - Cyber Bullying No More: Parenting A High Tech Generation by Holli Kenley and Laurie E. Zelinger - Bullying from both sides: Strategic Interventions for working with bullies and victims, by Walter B. Roberts
Γράφει η Χαρίκλεια Μανουσάκη Επιστημονική Συνεργάτης σε Θέματα Ψυχικής Υγείας κι Επικοινωνίας
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971. Παρότι οι αρχικές της σπουδές αφορούν στη Διοίκηση Επιχειρήσεων και Ειδικών Έργων, με εξειδίκευση στα Διεθνή Χρηματοοικονομικά και το Marketing, η ψυχολογία παρέμενε πάντοτε η μεγάλη της αγάπη. Ως εκ τούτου, εκπαιδεύτηκε σε πολλές συμβουλευτικές προσεγγίσεις και ψυχολογικές θεωρίες (γνωσιακή, προσωποκεντρική, αναπτυξιακή, συστημική κι οικογενειακή, συστημική αναπαράσταση, emotional freedom techniques, solutions focus coaching, marte meo, νευρογλωσσικό προγραμματισμό, θεωρία σχημάτων, παιγνιοθεραπεία, νευροεπιστήμες), ώστε να έχει τη δυνατότητα, μέσα από διαφορετικούς δρόμους επικοινωνίας κι έκφρασης να προσεγγίζει και να στηρίζει την ανθρώπινη ψυχή.
Επιπρόσθετα, είναι επιστημονική συνεργάτης σε θέματα ψυχικής υγείας σε διαφόρους φορείς υγείας, αρθρογραφεί σε έγκυρα περιοδικά, ασχολείται με την ψυχοεκπαίδευση σε θέματα επικοινωνίας, ανθρωπιστικής ψυχολογίας και διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού, ενώ συγχρόνως συμμετέχει στο ερευνητικό έργο δύο σημαντικών κέντρων ερευνών σε θέματα ψυχικής υγείας κι ανθρώπινων σχέσεων.
Έχει διαμορφώσει μία προσωπική στάση απέναντι στην παροχή στήριξης στον άνθρωπο και έχει αναπτύξει μία ιδιαίτερη σχέση με τα παιδιά. Στο χώρο της ψυχικής υγείας και της επικοινωνίας, εργάζεται με σκοπό να επανεισάγει το συναίσθημα στο πεδίο της αλληλεπίδρασης των ανθρώπινων σχέσεων, διευκολύνοντας την αλλαγή που οι συμβουλευόμενοι αναζητούν στη ζωή τους.
Η Χαρίκλεια Μανουσάκη είναι μέλος της European Coaching and Mentoring Association, του Συνδέσμου Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού Ελλάδας, του Chartered Management Institute και του Chartered Institute of Marketing, της i4u Mentoring Network, του Ελληνικού Δικτύου Γυναικών Ευρώπης.
Από το Χατζιδάκι μέχρι τον Μπρεχτ: 10 αποσπάσματα για τον φασισμό
Της Μαριανίνας Πάτσα
ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ: «Ο φασισμός στις μέρες μας φανερώνεται με δύο μορφές. Ή προκλητικός, με το πρόσχημα αντιδράσεως σε πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα που δεν ευνοούν την περίπτωσή τους, ή παθητικός μες στον οποίο κυριαρχεί ο φόβος για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Ανοχή και παθητικότητα λοιπόν. Κι έτσι εδραιώνεται η πρόκληση. Με την ανοχή των πολλών. Προτιμότερο αργός και σιωπηλός θάνατος, από την αντίδραση του ζωντανού και ευαίσθητου οργανισμού που περιέχουμε». ΜΑΡΤΙΝ ΛΟΥΘΕΡ ΚΙΝΓΚ: «Μην ξεχνάτε ότι όλα όσα έκανε ο Χίτλερ στη Γερμανία ήταν σύμφωνα με τον νόμο».
ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ: «Αυτοί που είναι αντίπαλοι του φασισμού χωρίς να 'ναι αντίπαλοι του καπιταλισμού, αυτοί που παραπονιούνται για τη βαρβαρότητα που αιτία τάχα έχει τη βαρβαρότητα την ίδια, μοιάζουν μ' ανθρώπους που θέλουν το μερτικό τους απ' τ' αρνί, χωρίς όμως να σφαχτεί το αρνί. Θέλουν να φάνε το κρέας, να μη δουν όμως τα αίματα. Αυτοί θα ικανοποιηθούν αν ο χασάπης πλύνει τα χέρια του, προτού φέρει το κρέας στο τραπέζι».
ΒΙΛΧΕΜ ΡΑΪΧ: «Επειδή ο φασισμός εμφανίζεται παντού και πάντοτε σαν κίνημα στηριζόμενο σε ανθρώπινες μάζες, παρουσιάζει όλα τα γνωρίσματα και τις αντιφάσεις της χαρακτηροδομής του αγελαίου ανθρώπου: δεν είναι ο φασισμός, όπως πιστεύεται γενικά, ένα καθαρά αντιδραστικό κίνημα, αλλά ένα αμάλγαμα από αντάρτικα συναισθήματα και αντιδραστικές κοινωνικές ιδέες. Ο φασισμός στην καθαρή μορφή του είναι το άθροισμα απ’ όλες τις άλογες αντιδράσεις του μέσου ανθρώπινου χαρακτήρα».
ΖΑΝ ΠΟΛ ΣΑΡΤΡ: «Ο φασισμός δεν ορίζεται από τον αριθμό των θυμάτων, αλλά από τον τρόπο που τα σκοτώνει».
ΟΥΜΠΕΡΤΟ ΕΚΟ: «Ο πρωτοφασισμός πηγάζει από την ατομική ή κοινωνική απογοήτευση. Αυτός είναι και ο λόγος που ένα από τα πιο τυπικά χαρακτηριστικά των φασιστικών καθεστώτων του παρελθόντος ήταν η επίκληση προς μια απογοητευμένη μεσαία τάξη που μαστιζόταν από μια οικονομική κρίση, ή ένιωθε πολιτικά εξευτελισμένη και φοβισμένη από την πίεση που ασκούσαν οι χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις. Στην εποχή μας, που οι παλιοί «προλετάριοι» είναι πλέον μικροαστοί (και τα λούμπεν στοιχεία είναι κατά κανόνα αποκλεισμένα από την πολιτική σκηνή), ο φασισμός του αύριο θα βρει το ακροατήριό του σ’ αυτή τη νέα πλειοψηφία. (...) Στους ανθρώπους που νιώθουν πως δεν έχουν πλέον ξεκάθαρη κοινωνική ταυτότητα, ο πρωτοφασισμός λέει πως το μοναδικό τους προνόμιο είναι το πιο κοινό, ότι έχουν γεννηθεί στην ίδια χώρα. Αυτή είναι και η απαρχή του εθνικισμού. Άλλωστε, το μοναδικό πράγμα που μπορεί να δώσει ταυτότητα στο έθνος είναι οι εχθροί του. Έτσι, στη ρίζα της πρωτοφασιστικής ψυχολογίας υπάρχει μια εμμονή με τις συνωμοσίες, ιδιαίτερα τις διεθνείς. Οι οπαδοί πρέπει να νιώθουν πολιορκημένοι. Ο πιο εύκολος τρόπος να πολεμήσεις μια συνωμοσία είναι η επίκληση στην ξενοφοβία. Αλλά η συνωμοσία πρέπει να έχει και εσωτερικούς μοχλούς: οι Εβραίοι είναι συνήθως ο καλύτερος στόχος, γιατί έχουν το πλεονέκτημα να είναι ταυτόχρονα και εσωτερικοί και εξωτερικοί εχθροί. Στις ΗΠΑ, ένα εμφανές δείγμα συνωμοσιολογικής εμμονής βρίσκεται στο βιβλίο του Πατ Ρόμπερτσον, Η Νέα Τάξη Πραγμάτων, αλλά, όπως έχουμε δει πρόσφατα, υπάρχουν και πολλά άλλα».
ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ: «Μια διακήρυξη ενάντια στον φασισμό δεν μπορεί να έχει ίχνος ειλικρίνειας, όταν μένουν ανέπαφες οι κοινωνικές καταστάσεις που τον παράγουν σαν φυσική αναγκαιότητα. Όποιος δεν θέλει να εγκαταλείψει την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, όχι μονάχα δεν θ’ απαλλαγεί από τον φασισμό, αλλά θα τον χρειάζεται».
ΠΛΑΤΩΝ: «Αυτή και μόνο είναι η ρίζα από όπου ξεπετιέται ένας τύραννος: όταν εμφανίζεται για πρώτη φορά είναι ο προστάτης».
ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΑΦΑΗΛΙΔΗΣ: «Κάθε μικροαστός ονειρεύεται τον αστό που ζεσταίνει μέσα του, που τον μεγαλώνει στο θερμοκήπιο της μεγάλης ελπίδας για ένα πέρασμα στην «ανώτερη τάξη». Κάθε ψιλικατζής ονειρεύεται ένα σούπερ μάρκετ. Και επειδή το όνειρο για μερικούς πραγματοποιείται, όλοι οι χάχες πιστεύουν πως θα βγει αληθινό και γι' αυτούς. Δεν έχει σημασία που οι περισσότεροι πεθαίνουν φτωχοί. Σημασία έχει που ο καπιταλισμός τούς επιτρέπει να ονειρεύονται τον δικό τους πλούτο. Και ο φασισμός, που είναι η ακραία μορφή καπιταλισμού, είναι μια εγγύηση για τη διατήρηση του ονείρου για ένα πέρασμα στην “ανώτερη τάξη”».
ΡΑΤΖΑΝΙ ΠΑΛΜΕ ΝΤΑΤ: «Ο φασισμός αναπτύχθηκε ιστορικά ως κίνημα χωρίς θεωρία. Στην πραγματικότητα, δηλαδή, αναπτύχθηκε ως αρνητικό κίνημα (χρησιμοποιώντας ανάμικτα σοσιαλσοβινιστικά και ψευτοεπαναστατικά συνθήματα) ως αντίπαλος της προλεταριακής επανάστασης και ξεχώρισε κυρίως από τη χρήση των βίαιων και παράνομων μεθόδων εναντίον του προλεταριακού κινήματος. Μόνο αργότερα, ύστερα από δύο χρόνια ζωής, όταν έγινε καθαρό ότι για να εμφανίζεται ως ολοκληρωμένο και εξοπλισμένο κόμμα και κίνημα απαιτούνταν η δημιουργία μιας «φιλοσοφίας», η φασιστική ηγεσία έδωσε εντολή, το 1921, να δημιουργηθεί η αρμόζουσα φιλοσοφία».
Η αμφισβήτηση των εθνικών στερεοτύπων, που έχουν συστηματικά καλλιεργηθεί επί δεκαετίες από τους ιδεολογικούς μηχανισμούς του κράτους, είναι μια δύσκολη υπόθεση. Οι φορείς του «πατριωτισμού της ομοιογένειας» τα υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια, ακόμη κι όταν είναι προφανής η αναντιστοιχία τους με την ιστορική αλήθεια.
Και δεν μιλάμε φυσικά για τους μύθους που λειτούργησαν ευεργετικά και συνέβαλαν στη διαμόρφωση μιας ενιαίας ταυτότητας, αλλά για κείνες τις αντιλήψεις που πήραν τη συμπαγή μορφή εθνικού αφηγήματος, τροφοδότησαν προκαταλήψεις για άλλους λαούς και δημιούργησαν το έδαφος για να αναπτυχθούν η μισαλλοδοξία και ο εθνικισμός.
Κάθε φορά που η έρευνα φέρνει στο φως πληροφορίες και ντοκουμέντα που διαλύουν τη δομή τους ή διατυπώνεται μια γνώμη διαφορετική από την επικρατούσα, η αντίδραση είναι άμεση και επιθετική.
Η καχυποψία που χαρακτηρίζει τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας έλκει βεβαίως την προέλευσή της από τις αλλεπάλληλες πολεμικές περιπέτειες στη διαδρομή των αιώνων. Τα ίδια τα ιστορικά γεγονότα, κυρίως όμως η εθνικιστική ανάγνωσή τους και η μεταφορά των συμπερασμάτων στις κοινωνίες μέσω των διαύλων επιρροής (σχολείο, θρησκεία, ΜΜΕ) δημιουργούν έναν σιδερένιο κλοιό από τον οποίο δεν είναι εύκολο να ξεφύγει κανείς.
Τα έμφορτα αναχρονισμών κλισέ έχουν εισβάλει και στην καθημερινότητα. Το «έγινε Τούρκος» είναι η προσφιλέστερη απαξιωτική ρήση για να περιγραφεί η συμπεριφορά κάποιου που ξεφεύγει από τα όρια.
Ανάλογης φόρτισης ιδεοληψίες κυκλοφορούν και στην Τουρκία, όπου η λέξη «Ελληνας» συνοδοιπορεί με την πονηρία και την πανουργία. Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα ζήσαμε πολλές τέτοιες καταστάσεις, με πρωταγωνιστές τη Δεξιά σ' όλες τις εκφάνσεις της και το ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα εκείνο το τμήμα του που νοσταλγεί τις ηρωικές εποχές, τότε που κατατρόπωνε τους δουλοπρεπείς δυτικόφιλους της διεθνιστικής Αριστεράς και φυσικά τον τουρκικό επεκτατισμό.
Και οι δύο πολιτικοί χώροι υπερασπίζονται με πάθος ό,τι θεωρούν ότι ανήκει στην κατηγορία των αξιών που σφυρηλάτησαν την κοινωνική συνοχή και διαμόρφωσαν την εθνική συνείδηση.
Οσοι τόλμησαν να αμφισβητήσουν την ύπαρξη του κρυφού σχολειού και την εγκυρότητα της σκηνής όπου ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ευλογεί τα όπλα των επαναστατών στην Αγία Λαύρα τη μέρα που ξεκίνησε η επανάσταση του 1821 -έπρεπε να είναι η 25η Μαρτίου για να συμπίπτει με τη γιορτή της Παναγίας ώστε να συνδεθεί το έθνος με την Ορθοδοξία- χαρακτηρίστηκαν απάτριδες, ακόμη χειρότερα τουρκόφιλοι, και βεβαίως αριστεριστές.
Οπως γράφει ο Ιάκωβος Μιχαηλίδης «η ρομαντική ελληνική ιστοριογραφία του 19ου αιώνα καλλιέργησε τους δικούς της μύθους και θρύλους...
Σήμερα η ιστορική επιστήμη έχει επισημάνει πως ο περίφημος πίνακας του Νικολάου Γύζη είχε κατά βάση συμβολικό περιεχόμενο, απεικονίζοντας τις δραματικές συνθήκες και την υποχώρηση της ελληνικής παιδείας την εποχή προέλασης των Οθωμανών, ενώ η σκηνή με τον Παλαιών Πατρών Γερμανό να ευλογεί τα όπλα των επαναστατών δεν συνέβη στα Καλάβρυτα, αλλά στην πλατεία Αγίου Γεωργίου της Πάτρας, λίγες μέρες νωρίτερα και με διαφορετικούς πρωταγωνιστές» («Ελευθεροτυπία» 26-3- 2011).
Η Μικρασιατική Καταστροφή και το τραύμα που προκάλεσε στο σώμα του έθνους είναι ένα άλλο τεράστιο ζήτημα που εξακολουθεί και σήμερα, τόσα χρόνια μετά, να διχάζει την ελληνική κοινωνία. Η δεσπόζουσα μέχρι πριν από λίγο καιρό θεωρία έλεγε ότι οι Ελληνες πήγαν εκεί ως απελευθερωτές, φέρθηκαν με άψογο τρόπο στους ντόπιους πληθυσμούς, ενώ οι Τούρκοι διέπραξαν όλες τις θηριωδίες και εξόντωσαν τους χριστιανούς.
Οι μαρτυρίες πως τα πράγματα δεν συνέβησαν ακριβώς έτσι και ότι σ' έναν πόλεμο δεν γίνεται η μία πλευρά να έχει συμπεριφορά αγγέλου και η άλλη διαβόλου, εκρίθησαν ευάλωτες στην υποψία ότι προσπαθούσαν να σχετικοποιήσουν τις ευθύνες του προαιώνιου και κτηνώδους εχθρού.
Δεν είχε καμία σημασία αν προέρχονταν από ανθρώπους υπεράνω υποψίας, όπως για παράδειγμα ο Νίκος Καζαντζάκης, ο οποίος έγραφε στην επιστολή που έστειλε στη γυναίκα του, Γαλάτεια, τον Οκτώβριο του 1922:
Ας διατηρήσουμε την Ελλάδα καθαρή εμείς τουλάχιστο, στην καρδιά μας. Οι ατιμίες των Ρωμιών στη Μ. Ασία είναι αντάξιες των Τούρκων. Εμάς πια ο Ανθρωπος μας ενδιαφέρει, χωρίς ετικέτες. Τον Ανθρωπο ατίμασαν στη Μ. Ασία Ελληνες και Τούρκοι.
Και βεβαίως έπρεπε να ξεχαστούν οι αναφορές σχετικά με την υποδοχή που επιφύλαξαν οι Ελλαδίτες στους πρόσφυγες από τη Μ. Ασία και τον Πόντο (τουρκόσπορους τους αποκαλούσαν) γιατί αμαύρωναν την κυρίαρχη συνισταμένη που διέτρεχε την επίσημη ανάγνωση της Ιστορίας.
Συμπερασματικά: Οπως έγραψε ο γνωστός Γάλλος ιστορικός Πιερ Βιντέλ Νακέ απευθυνόμενος στους συναδέλφους του, αλλά και στις εξουσίες που μπαίνουν στον πειρασμό να εργαλειοποιήσουν την Ιστορία για να εξυπηρετήσουν σκοπιμότητες (εθνικές, ταξικές και άλλες): «Η Ιστορία δεν είναι σκλάβος της επικαιρότητας, δεν είναι θρησκεία, δεν είναι δικαστικό αντικείμενο».
Και επιτέλους το Υπουργείο Παιδείας εδέησε να εκδώσει την εγκύκλιο για τον τρόπο με τον οποίο θα εξεταστούν φέτος οι υποψήφιοι στις πανελλαδικές εξετάσεις, τα μαθήματα και τους συντελεστές βαρύτητας, καθώς και τις σχολές ανά επιστημονικό πεδίο. Δείτε τα εδώ
Πολύ ωραίο αφιέρωμα του "Έψιλον" της Ελευθεροτυπίας
Εψιλον, Ελευθεροτυπία,
Κυριακή 13/9/2009
Δεν υπάρχει!
ΚΕΙΜΕΝΟ ΒΑΣΩ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ
Θυμάστε τον πατέρα στη διαφήμιση, που ακούει έντρομος την κόρη του να του
μιλάει σε μια γλώσσα ακατάληπτη, στο τέλος να της λέει αμήχανα, «Στη μάνα σου
το 'πες;»; Το ύφος του ταλαίπωρου γονιού θα πρέπει να εμφανίζεται συχνά στις
διμερείς επαφές των γενεών. Ετσι, όμως, μέσα από την αμηχανία των μεγαλύτερων
για τις γλωσσικές μηχανορραφίες των μικρότερων, οι νέοι διαμορφώνουν τη δική
τους ταυτότητα, δικτυώνονται και μας... τη λένε κιόλας! Ο,τι πρέπει, δηλαδή.
Οχι ό,τι να 'ναι...
Οι νέοι όχι μόνο δεν πάσχουν από
λεξιπενία, αλλά έχουν γλώσσα πλούσια και συνεχώς ανανεούμενη. Απλώς, είναι άλλη
από αυτήν που μιλάνε οι μεγάλοι. Δεν λέμε και τίποτα καινούργιο. Από την εποχή
της boom generation (της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς εφήβων στις δυτικές
κοινωνίες), το φαινόμενο μιας ιδιαίτερης γλώσσας για τη νεολαία έχει
γιγαντωθεί. Οι τινέιτζερ -και δεν μιλάμε μόνο για τους Αμερικανούς, αλλά και
για τους Αγγλους, τους Γάλλους, ακόμη και για τους έλληνες τεντιμπόηδες-
επιχειρούσαν να διαφοροποιηθούν από τους ενηλίκους και μέσω της γλώσσας. Η
αργκό είναι ανατρεπτική και επιχειρεί να σοκάρει, οπότε υπήρχε (και, φυσικά,
υπάρχει) ευρύτατη χρήση υβρεολογίου, μόνο που σήμερα ελάχιστοι γονείς
σοκάρονται αν το παιδί τους πει «και γαμώ» αντί για «σού- περ» ή «επικό!» Αυτοί
που όντως σοκάρονται ακόμη (οι παππούδες, π.χ., ή οι καθηγητές των
θρησκευτικών) είναι αυτοί που καταγγέλλουν τη νέα γενιά για το φτωχό της
λεξιλόγιο.
Οσο οι έφηβοι χωρίζονται
σε υποομάδες, η γλώσσα τους θα αποκτά και περισσότερο πλούτο - αφού αλλιώς
μιλάνε οι γκοθάδες, αλλιώς οι emo, αλλιώς οι φανατικοί φίλαθλοι, αλλιώς οι
γκέιμερ, οι σκέιτερ, οι μοδάτες κ.ο.κ.
Το βασικό χαρακτηριστικό
της γλώσσας των νέων είναι ότι εκφράζει και εκφράζεται μέσα στην «παρέα», το
δίκτυο των συνομηλίκων. Κατά συνέπειαν, δεν υπάρχει μια ενιαία γλώσσα· κάθε
παρέα έχει δικό της κώδικα επικοινωνίας, που μπορεί να τον «αρπάξει» μια άλλη
παρέα και μετά μια άλλη, μέχρι που κάποιες εκφράσεις να υιοθετηθούν από μεγάλο
μέρος της νεολαίας, ειδικά με την εξέλιξη της τεχνολογίας της επικοινωνίας.
Γιατί οι νέοι
αναπτύσσουν δικούς τους τρόπους έκφρασης; Ο διδάκτωρ Γλωσσολογίας Γιάννης
Ανδρουτσόπουλος, που ασχολείται ειδικά με τη γλώσσα στη νεανική κουλτούρα,
σημειώνει: «Τα κοινωνικά δίκτυα των νέων είναι στενότερα από αυτά των ενηλίκων,
γεγονός που εντείνει την πίεση γλωσσικής συμμόρφωσης με την παρέα. Απ' την
άλλη, οι συμβάσεις γλωσσικής ευγένειας και απόστασης που απαιτούνται στην
ενήλικη ζωή δεν έχουν αναπτυχθεί ακόμη πλήρως κατά την εφηβεία. Ετσι εξηγείται
το ότι η συχνότητα μη πρότυπης γλώσσας είναι μεγαλύτερη στη νεότητα από ό,τι
στην ενήλικη ζωή. Ψυχολογικά, κατά τη νεανική ηλικία διαμορφώνεται η προσωπική
και κοινωνική ταυτότητα. Η απόρριψη κατεστημένων τρόπων συμπεριφοράς και ο
πειραματισμός με εναλλακτικά μοντέλα, τάσεις που γενικότερα χαρακτηρίζουν την
εφηβεία, εκφράζονται και γλωσσικά. Με την ιδιαίτερη γλώσσα τους οι νέοι
συμβολίζουν ότι ανήκουν σε μια ηλικία με δικά της ενδιαφέροντα και αξίες, που
διαφέρει τόσο από τα παιδικά όσο και από τα ενήλικα χρόνια».
Η ατυχία της σημερινής
νεολαίας είναι ότι οι ενήλικοι αρπάζουμε τη γλώσσα της και τη χρησιμοποιούμε
ευρύτατα. Μια ενδιαφέρουσα έρευνα για τη γλώσσα, που έκανε η ALCO το 2005 για
το Ινστιτούτο Εικοινωνίας, ρωτούσε Ελληνες 16-56 ετών ποια λέξη θα
χρησιμοποιούσαν για να αντιδράσουν σε κάτι αναπάντεχο: Το 20% δήλωσε ότι
προτιμά τη λέξη «έμεινα», το 13% το «κουφάθηκα», το 5% το «καράφλιασα», το 25%
το «απίστευτο» και μόλις το 15% το «εξεπλάγην» ή το «εκπλήσσομαι»! Το
συμπέρασμα; Το «απίστευτο» έχει εισχωρήσει βαθιά στην καθομιλουμένη των
ενηλίκων· άλλο συμπέρασμα, λίγο άσχετο, είναι ότι το «καράφλιασα» είναι πλέον
«πασέ», ή μήπως πρέπει να πω λαστ γίαρ;
Από την άλλη, οι
σημερινοί 16άρηδες έχουν στη διάθεσή τους όλο τον γλωσσικό πλούτο που
δημιουργήσαμε εμείς οι παλαιότεροι 16άρηδες. Η εξέλιξη της γλώσσας έχει φέρει
και εξέλιξη στη νεανική αργκό, και έτσι, π.χ., το παλιότερο «Την κάνω» = φεύγω,
έχει γίνει «τηγκανά», ενώ το «τζάμι» = τέλειο, σούπερ, έχει παραλλαχθεί
επιτυχέστατα σε «τζαμάουα», αλλά και στο «τζαμιροκουάι» (που αποτελεί και
αναφορά στον γνωστό μουσικό)!
Εκτός από εκφράσεις που
ήταν κάποτε υπερβολικά της μόδας και τώρα ακούγονται ξεπερασμένες (βλέπε το
«καράφλιασα» πιο πάνω ή το «ιν»), οι παλιές καλές αργκό, όπως το «φυτό», το
«ούτε με σφαίρες» ή το «φάγαμε πακέτο», αλλά και τα ποδανά (η λέξη ειπωμένη ή
γραμμένη ανάποδα, π.χ., ο λοστρέ = ο τρελός) αποτελούν την κληρονομιά που
αφήνουμε στη γλώσσα εμείς της γενιάς των 80s. Δίπλα σ' αυτήν, σήμερα, οι
πιτσιρικάδες έχουν συμπληρώσει έναν ολόκληρο κατάλογο από ξένες λέξεις, ξενικής
έμπνευσης λέξεις, λέξεις του διαδικτύου, λέξεις της εποχής της επικοινωνίας
(που χρησιμοποιούν στο msn, στα chat rooms και στην αποστολή sms).
Το παγκόσμιο χωριό έχει
φέρει την αγγλική γλώσσα και την αγγλική αργκό μέσα στα ελληνικά σπίτια - και
έτσι δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει το φαινόμενο, ειδικά αφού εδώ και χρόνια
αρκετοί ενήλικοι χρησιμοποιούμε το «Θα σε πάρω πίσω» (Ι will call you back) ή
το «a.s.a.p.» (as soon as possible = το συντομότερο δυνατό). Από την άλλη, τα
chat rooms και τα blogs ορισμένες φορές «έκοβαν» αυτόματα τις υβριστικές
εκφράσεις· κι έτσι έχει δημιουργηθεί μια σειρά από λέξεις που μοιάζουν με τις
βρισιές, αλλά περνάνε από τη... λογοκρισία. Στο γλωσσάρι που ακολουθεί
παραθέτουμε κάμποσες εκδοχές του «μαλάκας».
Τα ΜΜΕ παίζουν, φυσικά,
το ρόλο τους σ' αυτό το γαϊτανάκι της γλώσσας: α) Δανείζουν λέξεις στη νεολαία·
έτσι, ο «Μαέβιους» είναι αναφορά στην εκπομπή των Α.Μ.Α.Ν., ο Τζακ Μπάουερ
αποτίει φόρο τιμής στην τηλεοπτική σειρά «24», ενώ το «Μαμαλάκης» χαρακτηρίζει
τον καλοφαγά κ.ο.κ. β) Δανείζονται λέξεις από τη νεολαία, βλέπε τον Τζίμη των
«10 μικρών Μήτσων». Αυτό αυξάνει το κύρος της γλώσσας της νεολαίας, αλλά τείνει
να περιορίσει τον ανατρεπτικό της χαρακτήρα. Από την άλλη, χάρη στην τηλεόραση,
αλλά και στα «νεανικά» περιοδικά, οι εκφράσεις της νεολαίας δεν έχουν πια
σύνορα· κι έτσι, από την Καρδίτσα ώς την Ξάνθη η πιτσιρικαρία μπορεί να φωνάξει
χαρωπά: «Δεν υπάρχει!»
Γλωσσάρι για κάθε
περίπτωση
Το έχω! = Ναι, το
μπορώ/το γνωρίζω/μου φαίνεται καλή ιδέα. Σημαίνει, επίσης, είμαι καταπληκτικός:
«Το 'χεις, λέμε!» Συνώνυμο του παλιότερου «Είσαι θεός/-ά!» και του ακόμη
παλιότερου «Σκίζεις!».
Δεν της το 'χα = Δεν την
είχα ικανή για κάτι τέτοιο...
Δεν υπάρχει! = Είναι
απίστευτο, τρελό, καταπληκτικό. Το χρησιμοποιούμε και ως υπερθετικό για
πρόσωπα: «Καλά, δεν υπάρχεις, μιλάμε!»
Ο,τι να 'ναι =
Χρησιμοποιείται πάρα πολύ και με διάφορες αφορμές, αλλά και χωρίς αφορμή·
δηλώνει την ασυνεννοησία, την ανοργανωσιά. Ως χαρακτηρισμός προσώπου δηλώνει
κάποιον που είναι στον κόσμο του: «Ο τύπος είναι ό,τι να 'ναι!» Ανάμεσα σε
παρέες, παίρνει και την έννοια του «Δε βαριέσαι» ή του «Ας πάει και το
παλιάμπελο»: «Είδαμε μαραθώνιο "True Blood" όλο το Σάββατο! - Καλά,
ό,τι να 'ναι!» ή «Τι λέτε; Τρία επεισόδια έμειναν, να τα δούμε; - Καλά, ό,τι να
'ναι!»
Το 'χει κάψει, είναι καμένος = Τα
εγκεφαλικά του κύτταρα έχουν καταστραφεί (από ουσίες ή από βιντεογκέιμ).
Δεν την παλεύω = Δεν
μπορώ, δεν αντέχω άλλο, δεν «το 'χω».
Τα σπάμε = Είμαστε
καταπληκτικοί, «το 'χουμε», περνάμε σούπερ. «Τα σπάει!» = είναι τέλειο,
εντυπωσιάζει...
Πού 'σαι, ρε μαν; = Η
φράση χρησιμοποιείται έτσι ακριβώς ως χαιρετισμός. Από το αγγλικό man και με
εμφανή την επιρροή της χιπ χοπ κουλτούρας.
Νταουνιάσου! = Κάτσε
κάτω, sit down. Είναι νέα, χιουμοριστική χρήση που δεν έχει σχέση με το
«νταουνιάζομαι», το «πέφτω ψυχολογικά», που ήταν λαστ γίαρ!
Ενιγουέι = (Anyway) Οπως
και να 'χει. Χρησιμοποιείται όπως και το αντίστοιχο αγγλικό.
Χελόου; = (Hello?) Είναι
κανείς εκεί; (μέσα στο κεφάλι σου) ή «το 'χεις ακατοίκητο;» Χρησιμοποιείται όπως
και το αντίστοιχο αγγλικό, για να δηλώσει το υπερπροφανές, αυτό που ο άλλος
είναι «ζώγγολο» αν δεν το καταλαβαίνει.
Τζίζας = (Jesus) Ο
Ιησούς και τα άτομα που έχουν εμφάνιση αυτού του τύπου. «Πού πας, ρε μεγάλε, με
τα μαλλιά σαν τον Τζίζας;»
Ρισπέκτ! = (Respect!)
Χρησιμοποιείται όπως και η αντίστοιχη αγγλική έκφραση, για να δηλώσει βαθιά
εκτίμηση σε πρόσωπο, πράγμα ή κατάσταση: «Εντάξει, ξέρει μπάσκετ το άτομο,
ρισπέκτ!» - «Χα, χα, ρισπέκτ, μεγάλε, μου 'φτιαξες το κέφι, μαν!»
Οκέικ = Το οκέι σε
χιουμοριστική εκδοχή, με μεγάλη πέραση αυτόν τον καιρό.
Αν-παίκταμπλ = Από το
στερητικό α + παίζομαι + την αγγλική κατάληξη -able: Δεν παίζεται!
Λ.Α. (προφέρεται ελ έι)
= Το λεκανοπέδιο Αττικής, στη γλώσσα των χιπ-χόπερ και των δυτικών προαστίων.
Πώς είναι το Λος Αντζελες; Καμία σχέση!
Το συσιφόνι =
Ελληνοποίηση του youtube (εσύ+σιφόνι). Χρησιμοποιείται με χιουμοριστική
διάθεση.
Λεβελιάζω = Από το
αγγλικό level: Ανεβαίνω επίπεδα με γοργούς ρυθμούς, σε ον λάιν γκέιμ. Σημαίνει
και το έχω κολλήσει άσχημα (εθιστεί) και παίζω όλη μέρα.
Ζούδι = Ζώο, άχρηστος. Η
νέα γενιά το χρησιμοποιεί με σχετικά ελαφριά διάθεση. «Καλά, ρε ζούδι, δεν
υπάρχει αυτό που λες!»
Ζώγγολο = Από το ζώο + μόγγολο.
Χρησιμοποιείται για να δώσει έμφαση στη χαμηλή διανοητική ικανότητα του
αναφερόμενου ως «ζώγγολο».
Ούζο = Ούφο, ζώο, χαζό.
Αργάμισι = Αργά και κάτι
παρά πάνω: «Τι ώρα γύρισες χτες; - Ε, αργάμισι!», «Καλά, ας μην τον
περιμένουμε, αυτός θα έρθει αργάμισι!»
Εφαγα χι, έριξα χι =
Απόρριψη, χυλόπιτα, διακοπή διπλωματικών σχέσεων: «Δεν με ξέρει καλά εμένα, θα
φάει ένα χι που θα είναι όλο δικό του!»
Καστανάς = Ο ασήμαντος,
ο τίποτα: «Τι κάνει αυτή με τον καστανά;»
Σάπιος = Κάποιος που δεν
είναι εντάξει.
Μαλέφας = Μαλ (μαλάκας)
+ έφας (ελέφας). Συνώνυμο του «γκράντε μαλάκα» σε λιγότερο προσβλητική εκδοχή.
Μακάκας = Πολύ χοτ λόγω
Λαζόπουλου.
Μαλακάσας = Λίγο πιο
ελαφρύ από το σκέτο...
Μαέβιους = Ο,τι και τα
παραπάνω, αναφορά στον «Μαέβιους Παχατουρίδη», τον πομπώδη ζωγράφο από τους
Α.Μ.Α.Ν.
Λούζομαι, το λούζω =
Αράζω χωρίς να κάνω τίποτα, «σαπίζω»: «Πώς λούστηκες χτες;» (Δηλαδή, τι
έκανες;) Συχνές χρήσεις: «Ασε, σήμερα πάλι έλουσα» - «Είσαι λούστης!»
Σάπινγκ = Από το
«σαπίζω» και την κατάληξη -ing: Το λούζω, δεν κάνω τίποτα, είμαι όλη μέρα στον
καναπέ... «Κομμάτια είμαι από χτες, σήμερα θα κάνω σάπινγκ». Να μη συγχέεται με
το παλιότερο «κοκούνινγκ», που ήταν η αγγλική έκφραση cocooning και είχε τη θετική
έννοια του αράγματος στο ζεστό σπιτικό.
Κλασικά = Ξανά στη μόδα
μεταξύ των νέων παιδιών, προς απόδειξιν του ότι όλες οι μόδες, ακόμη και οι
λεκτικές, μπορούν να επιστρέψουν: «Και, κλασικά, το λούσαμε και χτες». Σήμερα,
όμως, χρησιμοποιείται όπως και το «classic» στα αγγλικά, ως δήλωση του
αναμενόμενου: «Και του είπα του μαλέφα, η γκόμενα είναι φέτα, αλλά αυτός εκεί,
σκάλωσε! - Κλασικό!»
Επικό = Τρομερό,
καταπληκτικό, ανώτερο από «κλασικό». Επίσης χαρακτηρίζει και μια εντυπωσιακή
γυναίκα: «Επική γκόμενα, λέμε!»
Ελεος! = Χρησιμοποιείται
όπως και το αντίστοιχο αγγλικό «mercy!» ως επιφώνημα. «Πάλι ποδόσφαιρο θα
δείτε; Ελεος!»
Σαύρα = Μη εμφανίσιμη
γκόμενα.
Φ.Ε.Τ.Α.= Το ίδιο, από
τα αρχικά Φανατική Εκπρόσωπος Της Ασχήμιας!
Φλόμπα = Μη εμφανίσιμη,
παράλληλα δε και κακού ή φτηνού γούστου γκόμενα.
Γκικ = Φύτουκλας (και τα
πιο ελαφρά: σπασίκλας, φυτό). Geek: Ατομο που δεν «το 'χει» με το γενικό
περιβάλλον και που είναι κολλημένο με αντικείμενα ή θέματα διανοητικού
περιεχομένου, τεχνολογίας και αντίστοιχων παιχνιδιών (ηλεκτρονικών και μη). Το
«σπασίκλας» αφορά περισσότερο τον κολλημένο με τα βιβλία και τα μαθήματα.
Ντρίμι = Το αγγλικό
«dreamy» (ονειρικός, όνειρο), αντικαθιστά ταχύτατα το -παλιότερο- «θεϊκός». Για
γραπτά μηνύματα...
Ο-μι-τζι= Ο.Μ.G., τα
αρχικά τού «oh, my God!» (Θεέ μου!). Εκφραση πάρα πολύ της μόδας στην Αμερική,
πέρασε μέσω ίντερνετ τσάτινγκ σε όλο τον κόσμο. Μόνο που εδώ χρησιμοποιείται
και... προφορικά!
ΛΟΛ = L.Ο.L., τα αρχικά
τού «laugh out loud» (γελάω δυνατά). Διεθνώς χρησιμοποιείται μόνο στη γραπτή
επικοινωνία μέσω ίντερνετ ή sms, εδώ ακούγεται κιόλας. Σημειώστε και το αρκετά
χιουμοριστικό προφορικό «Ο-μι-τζι και τρία ΛΟΛ!».
ROTF-LOL = Ο υπερθετικός
του ΛΟΛ,«rolling on the floor laughing out loud»: Κυλιέμαι στο πάτωμα από τα
γέλια! Ευρύτατης χρήσεως στο ίντερνετ. Της ιδίας φύσεως και τα:
LMAO = Laughing my ass
off: Ξεκωλώθηκα στο γέλιο.
LMFAO = Laughing my
fucking ass off: Ξεκωλώθηκα εντελώς και συνεχίζω να γελάω.
ROFLMAO = Rolling on
floor laughing my ass off: Κυλιέμαι στα πάτωμα ξεκωλωμένος από τα γέλια (και
πάει λέγοντας...).
BF / GF = Boy-friend,
Girl-friend: Το αγόρι/ το κορίτσι ή αυτός/-ή που θέλουμε.
BFF = Best friends
forever: Η κολλητή (βλέπε και την ομότιτλη εκπομπή ριάλιτι με την Πάρις
Χίλτον).
F2F = Face to face:
Πρόσωπο με πρόσωπο. Παίζει πολύ στα sms «ψησίματος».
ΤΥ = Thank you,
ευχαριστώ εν συντομία.
Μιλφ = MILF, τα αρχικά
του «mother Ι'd like to fuck» (όχι, δεν θα σας το μεταφράσω!). Περιγράφει
γυναίκα μεγαλύτερης ηλικίας (θα μπορούσε να είναι και μητέρα) που ξεσηκώνει τον
νεότερο αντρικό πληθυσμό. Η φράση έχει περάσει και στα βιντεοκλάμπ, όπου στα
πορνό οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αναζητήσουν «Μιλφάκια»! Στην Αμερική παίζει
και το GILF («grand-mother...» και τα λοιπά), που εδώ δεν έχει πιάσει - και
πολύ λογικά, γιατί οι ελληνίδες γιαγιάδες σπάνια φέρνουν στην Γκόλντι Χόουν!
WTF? = Τα αρχικά τού
«what the fuck?». Σε ελεύθερη μετάφραση, τι στο διάολο; Αποκλειστικά σε γραπτή
επικοινωνία.
POS = Parent over
shoulder, συνθηματικό «σύρμα». Σημαίνει στην ιντερνετική γλώσσα «γονιός πάνω
απ' τον ώμο μου», δεν μπορώ να μιλήσω τώρα...
Ρ911 = Συναγερμός,
γονείς! Από το Ρ (parent) και τον αριθμό 911 (το αμερικανικό της αμέσου
βοηθείας)!
CD9 - Code 9 = Και πάλι
συνθηματικό στον τύπο με τον οποίο «τσατάρεις» για το ότι εμφανίστηκε γονιός
στο δωμάτιο! Εμπνευσμένο από τους συναγερμούς (code) της αμερικανικής
αστυνομίας.
BRB = Επιστρέφω αμέσως
(«be right back»), όταν αφήνεις τη σελίδα ή βγαίνεις από το διαδίκτυο μέχρι να
φύγει ο γονιός!
ASL = Από τα αρχικά των
«age, sex, location» (ηλικία, φύλο, τόπος): Αποκλειστικά στο τσάτινγκ, για να
ξέρεις με ποιον έχεις να κάνεις!
RTMS = Τα αρχικά τού
«Ρώτα τη μάνα σου!» ή, μάλλον, «Rota ti mana sou»! Ευφυές και ξεκαρδιστικό.
Αποκλειστικά και μόνο σε γραπτή επικοινωνία.
Διαβάστε
..............1..............
«Οι νέοι βγάζουν...
γλώσσα»
Αυτός είναι ο τίτλος του
νεανικού λεξικού που εκδόθηκε μόλις από το Γυμνάσιο Νέας Αλικαρνασσού. Για την
έκδοσή του εργάστηκαν μαθητές της Γ' τάξης του Γυμνασίου (Γ2, Γ4, Γ6), με
υπεύθυνους καθηγητές τον Μιχάλη Μυστακέλλη και τη Μαρία Οικονομάκη.
..............2..............
Ι. Κατσίκης & Δ.
Σπυρόπουλος, «Το αλφαβητάρι της γλώσσας των νέων - Ολα όσα πρέπει να ξέρεις και
δεν σου έχουν πει για τη γλώσσα των νέων», εικον. Νότης Κατσέλης, εκδ. Δίαυλος
Είναι παλιό για τη
συγκεκριμένη γλώσσα, βέβαια (από το 1999), αλλά έχει το γούστο του.
..............3..............
Α. Ιορδανίδου & Γ.Κ.
Ανδρουτσόπουλος, «Πήρανε τη γλώσσα στο... κρανίο», εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα,
Αθήνα 1999 Στάσεις των ΜΜΕ απέναντι στη γλώσσα των νέων.
Ιστοσελίδα πολύ πλούσια
και ενημερωμένη γύρω από τη νεολελληνική αργκό. Περιέχει, βέβαια, και όλα τα
παλιότερα... Και εδώ δείτε τη σημασία της ελληνικής γλώσσας και την παρουσία της στο αγγλικό λεξιλόγιο.
Διαφημίσεις που...
μιλάνε αργκό
«Στη μάνα σου το είπες;»
Ξεκαρδιστική διαφήμιση που στηρίζεται στην ιντερνετική αργκό. Ολο το αστείο
βασίζεται ακριβώς στην αδυναμία του πατέρα να κατανοήσει τα περί ADSL,
νταουνλόουντ και λοιπά που του αραδιάζει στεναχωρημένη η κόρη του.
«Πουτ δε κοτ ντάουν!»
Φράση από διαφήμιση της NOVA που έγινε πολύ της μόδας πριν από τρία χρόνια.
Χρησιμοποιείται χιουμοριστικά για να δηλώσει τον ψιλοβλάχο, ενώ αν την
«γκουγκλάρετε» θα τη βρείτε και ως καταγγελτική φράση σε δεκάδες μπλογκ.
«...εν γιου αρ γουέιζερ
φορ λάβερ μι». Η διαφήμιση του ραδιοσταθμού Freedom, όπου μια φωνή προσπαθεί να
κάνει καραόκε στο «Ι was made for loving you» των KISS. Πανέξυπνο, γιατί η
νεολαία μιλάει μια χαρά αγγλικά και άρα μόνο ξεκαρδιστικό θα το βρει - και οι
μεγαλύτεροι που δεν τα μιλάνε θα το γυρίσουν στον 88,9!
Και ένα κριτήριο αξιολόγησης βασισμένο σε τμήματα του άρθρου:
ΕΚΘΕΣΗ Α΄Λ: Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ
Οι νέοι όχι μόνο δεν πάσχουν από
λεξιπενία, αλλά έχουν γλώσσα πλούσια και συνεχώς ανανεούμενη. Απλώς, είναι άλλη
από αυτήν που μιλάνε οι μεγάλοι. […]. Οι
τινέιτζερ -και δεν μιλάμε μόνο για τους Αμερικανούς, αλλά και για τους Άγγλους,
τους Γάλλους, ακόμη και για τους έλληνες τεντιμπόηδες- επιχειρούσαν να
διαφοροποιηθούν από τους ενηλίκους και μέσω της γλώσσας. Η αργκό είναι ανατρεπτική
και επιχειρεί να σοκάρει, οπότε υπήρχε (και, φυσικά, υπάρχει) ευρύτατη χρήση
υβρεολογίου, μόνο που σήμερα ελάχιστοι γονείς σοκάρονται αν το παιδί τους πει
«και γαμώ» αντί για «σού- περ» ή «επικό!» Αυτοί που όντως σοκάρονται ακόμη (οι
παππούδες, π.χ., ή οι καθηγητές των θρησκευτικών) είναι αυτοί που καταγγέλλουν
τη νέα γενιά για το φτωχό της λεξιλόγιο.
Όσο οι έφηβοι χωρίζονται σε υποομάδες, η
γλώσσα τους θα αποκτά και περισσότερο πλούτο - αφού αλλιώς μιλάνε οι γκοθάδες,
αλλιώς οι emo, αλλιώς οι φανατικοί φίλαθλοι, αλλιώς οι γκέιμερ, οι σκέιτερ, οι
μοδάτες κ.ο.κ.
Το βασικό χαρακτηριστικό της γλώσσας των
νέων είναι ότι εκφράζει και εκφράζεται μέσα στην «παρέα», το δίκτυο των
συνομηλίκων. Κατά συνέπειαν, δεν υπάρχει μια ενιαία γλώσσα· κάθε παρέα έχει
δικό της κώδικα επικοινωνίας, που μπορεί να τον «αρπάξει» μια άλλη παρέα και
μετά μια άλλη, μέχρι που κάποιες εκφράσεις να υιοθετηθούν από μεγάλο μέρος της
νεολαίας, ειδικά με την εξέλιξη της τεχνολογίας της επικοινωνίας.
Γιατί οι νέοι αναπτύσσουν δικούς τους
τρόπους έκφρασης; Ο διδάκτωρ Γλωσσολογίας Γιάννης Ανδρουτσόπουλος, που
ασχολείται ειδικά με τη γλώσσα στη νεανική κουλτούρα, σημειώνει: «Τα κοινωνικά
δίκτυα των νέων είναι στενότερα από αυτά των ενηλίκων, γεγονός που εντείνει την
πίεση γλωσσικής συμμόρφωσης με την παρέα. Απ' την άλλη, οι συμβάσεις
γλωσσικής ευγένειας και απόστασης που απαιτούνται στην ενήλικη ζωή δεν έχουν
αναπτυχθεί ακόμη πλήρως κατά την εφηβεία. Έτσι εξηγείται το ότι η συχνότητα μη
πρότυπης γλώσσας είναι μεγαλύτερη στη νεότητα από ό,τι στην ενήλικη ζωή.
Ψυχολογικά, κατά τη νεανική ηλικία διαμορφώνεται η προσωπική και κοινωνική
ταυτότητα. Η απόρριψη κατεστημένων τρόπων συμπεριφοράς και ο πειραματισμός με
εναλλακτικά μοντέλα, τάσεις που γενικότερα χαρακτηρίζουν την εφηβεία,
εκφράζονται και γλωσσικά. Με την ιδιαίτερη γλώσσα τους οι νέοι συμβολίζουν ότι
ανήκουν σε μια ηλικία με δικά της ενδιαφέροντα και αξίες, που διαφέρει τόσο από
τα παιδικά όσο και από τα ενήλικα χρόνια».
1)Για ποιους λόγους, σύμφωνα με τη συντάκτρια του άρθρου
αλλά και τον καθηγητή γλωσσολογίας οι νέοι χρησιμοποιούν δικούς τους κώδικες
γλωσσικής επικοινωνίας, διαφορετικούς από αυτούς της ενήλικης ζωής;
2)Να αναπτύξετε σε μια παράγραφο 70 -90 λέξεων το
περιεχόμενο της φράσης: «Ψυχολογικά, κατά τη νεανική ηλικία διαμορφώνεται η
προσωπική και κοινωνική ταυτότητα».
3)Να γράψετε συνώνυμες και αντώνυμες λέξεις των
παρακάτω λέξεων του κειμένου: να διαφοροποιηθούν, ανατρεπτική, ευρύτατη,
εξέλιξη, συμμόρφωσης.
Λέξεις
Συνώνυμες
Αντώνυμες
να διαφοροποιηθούν
ανατρεπτική
ευρύτατη
εξέλιξη
συμμόρφωσης
4)Παραγωγή
λόγου: Σε μια εφημερίδα διαβάζετε το άρθρο ενός καθηγητή θρησκευτικών που
επικρίνει τις γλωσσικές επιλογές των νέων υποστηρίζοντας ότι οι νέοι μ’αυτές
αλλοιώνουν την ελληνική γλώσσα.
Γράψτε μια επιστολή στην
ίδια εφημερίδα όπου θα απαντάτε στο άρθρο αυτό υποστηρίζοντας ότι οι νέοι με
τον ιδιαίτερο γλωσσικό τους κώδικα όχι μόνο δεν αλλοιώνουν τη γλώσσα, αλλά την
εμπλουτίζουν κιόλας. (300 λέξεις)
