Με αφορμή το γράμμα ενός 12χρονου μαθητή που δημοσιεύτηκε στην "Ελευθεροτυπία" και κάνει το γύρο του διαδικτύου αυτές τις μέρες...
Αν διαγνωστεί κάποιο πρόβλημα, υπάρχουν δυνατότητες διαφορετικού χειρισμού του παιδιού και στο σχολείο αλλά και στο σπίτι, ώστε να μη φτάσει αυτό να νιώθει όπως ο μαθητής του άνω γράμματος ή όπως ο Ishaan Awasthi σε μια καταπληκτική ινδικής παραγωγής ταινία με θέμα τη δυσλεξία και τίτλο: "Σαν αστέρια στη γη" (ή "Every child is special")
Περισσότερες πληροφορίες για το θέμα των μαθησιακών δυσκολιών στις ιστοσελίδες:
http://www.dyslexia-goneis.gr/
«Ξημέρωσε. Νυστάζω. Δεν χόρτασα ύπνο. Ακούω τη φωνή της
μαμάς. Τι θα κάνω τώρα; Θέλει να με βάλει να ξαναγράψω αυτή τη ρημάδα την
ορθογραφία. Αφού όσες φορές και να τη γράψω, πάλι λάθη θα κάνω. Είμαι ένας
μπουμπούνας. Το ‘πε κι ο μπαμπάς. Τίποτα δεν θα καταφέρω. Πάλι μαλώσανε χθες. Η
μαμά τού είπε να είναι πιο προσεκτικός κι εκείνος είπε πως αυτή φταίει για όλα.
Ολο μαλώνουν τελευταία. Δεν θέλω να μαλώνουν και για μένα.
Αμάν κι αυτή η μαμά! Πού τη βρίσκει τέτοια όρεξη πρωί πρωί;
Κάθε μέρα με βασανίζει. Χθες της είπα ότι δεν την αγαπάω. Δεν είναι αλήθεια.
Την αγαπάω, αλλά ήθελα να την πονέσω. Ξέρω ότι αυτό τη θυμώνει.
Και όταν το ακούει βάζει τα κλάματα και αρχίζει να λέει πως
για το καλό μου τα κάνει, όλο τρέχει για μένα και τίποτα δεν κάνει για τον
εαυτό της και πάλι μαλώνουν με τον μπαμπά γιατί της λέει ότι κάνει τόση πολλή
προσπάθεια και μια τρύπα στο νερό κάνει.
Προχθές με πήγαν σε ένα μέρος που έγραφε: παιδιά με
μαθησιακές δυσκολίες. Καλά ήταν. Μου έδωσαν και καραμέλες και με έβαλαν να
γράψω κάτι πράγματα. Μετά η μαμά και ο μπαμπάς μίλησαν με μια κυρία. Οταν
φύγαμε, ο μπαμπάς ξεφύσαγε και δεν μιλούσε. Πρέπει να έχω κάτι πολύ σοβαρό.
Ομως εγώ νιώθω καλά. Ούτε πυρετό έχω, ούτε η κοιλιά μου
πονάει. Μόνο που κάνω πολλά λάθη στην ορθογραφία. Και τα γράμματά μου είναι…
στραβούτσικα. Βαρέθηκα να μου γράφει η κυρία «καλύτερα γράμματα». Και δεν μου
αρέσει καθόλου να με λένε μπουμπούνα και άχρηστο. Μήπως έχουν δίκιο; Αλλά πάλι,
μπορεί ένας άχρηστος να ζωγραφίζει ωραία όπως εγώ; Μου φαίνεται, οι μεγάλοι
είναι πιο άχρηστοι".
Β.Κ.
Μαθητής ΣΤ’ Δημοτικού»
Ο παραπάνω μαθητής βεβαίως ούτε άχρηστος είναι ούτε μπουμπούνας. Το πιθανότερο είναι να αντιμετωπίζει μαθησιακές δυσκολίες (π.χ να είναι δυσλεκτικός) και το άσχημο είναι ότι ενώ βρίσκεται ήδη στην έκτη δημοτικού κανείς (γονείς και δάσκαλοι ή άλλοι) μέχρι τώρα δεν αντιλήφθηκε το πρόβλημα και δεν απευθύνθηκε σε κάποιον ειδικό για να ζητήσει βοήθεια.
Στις περισσότερες περιπτώσεις οι γονείς (αλλά και οι εκπαιδευτικοί) δεν εκτιμούν σωστά την εικόνα που εμφανίζει ο μαθητής στο σπίτι και στο σχολείο και την αποδίδουν σε τεμπελιά ή "έλλειψη μυαλού", αγνοοώντας άλλες ικανότητες του παιδιού και οδηγώντας το σε έλλειψη αυτοπεποίθησης ή και σε σοβαρότερα ψυχολογικά προβλήματα.
Η καλή συνάδελφός μας, καθηγήτρια ειδικής αγωγής, Μαρίνα Μήσιου, μας ενημέρωσε για θέματα που αφορούν σ'αυτά τα ζητήματα και μας ευαισθητοποίησε ως εκπαιδευτικούς.
Πρώτα απ'όλα ας δούμε την εικόνα του παιδιού με μαθησιακές δυσκολίες στο σπίτι:
1. Δείχνει έντονη άρνηση να γράψει και να διαβάσει
2. Δε συγκεντρώνεται όταν διαβάζει ή γράφει
3. Η μελέτη διαρκεί μεγάλο χρονικό διάστημα
4. Χρειάζεται συνεχή παραίνεση για να κάνει τα μαθήματά του (διάβασμα, γράψιμο, μαθηματικά
5. Κουράζεται αδικαιολόγητα γρήγορα όταν κάνει τα μαθήματά του
Εικόνα του παιδιού με μαθησιακές δυσκολίες στο σχολείο:
1. Δείχνει αφηρημένο, απρόσεκτο, χωρίς συγκέντρωση
2. Ρωτά συχνά το διπλανό του πού "βρίσκονται"
3. Έχει κινητική ανησυχία, διασπαστική συμπεριφορά
4. Προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή
5. Αποφεύγει να συμμετέχει στο μάθημα
6. Ξεχνά προπαίδεια, ημερομηνίες, ονόματα
7. Μπερδεύει βασικές γνώσεις, π.χ τους μήνες, τις εποχές, την αλφαβήτα
8. Τα πηγαίνει καλύτερα με τις ερωτήσεις από το να "πει" μάθημα
9. Κάνει βασικά ορθογραφικά λάθη
10. Δείχνει ότι είναι ένα έξυπνο παιδί που δεν τα καταφέρνει σε απλές σχολικές δεξιότητες (ανάγνωση, γραφή)
11. Δείχνει αδιάφορο για το μάθημα
Βεβαίως οι μαθησιακές δυσκολίες είναι πολλών μορφών και σοβαρότητας και καλό θα ήταν οι γονείς ή οι εκπαιδευτικοί, όταν εντοπίζουν κάποιο πρόβλημα να ζητούν τη βοήθεια ειδικών (κυρίως σε ΚΕ.Δ.ΔΥ, σε νοσοκομεία που έχουν τέτοια τμήματα ή σε ιατροπαιδαγωγικά κέντρα).
Αν διαγνωστεί κάποιο πρόβλημα, υπάρχουν δυνατότητες διαφορετικού χειρισμού του παιδιού και στο σχολείο αλλά και στο σπίτι, ώστε να μη φτάσει αυτό να νιώθει όπως ο μαθητής του άνω γράμματος ή όπως ο Ishaan Awasthi σε μια καταπληκτική ινδικής παραγωγής ταινία με θέμα τη δυσλεξία και τίτλο: "Σαν αστέρια στη γη" (ή "Every child is special")
Στοιχεία για την ταινία αλλά και για το πώς θα την κατεβάσετε με ελληνικούς υπότιτλους θα βρείτε εδώ, όπως και ένα τμήμα της ταινίας, για να πάρετε μια γεύση. Είμαι σίγουρη πως θα σας καθηλώσει!
