Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015
Σάββατο 21 Μαρτίου 2015
21 Μαρτίου Παγκόσμια ημέρα ποίησης

Πολύ ωραίο το αφιέρωμα από το "Βήμα"
Το «Βήμα» διαβάζει έλληνες ποιητές - Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης η 21η Μαρτίου - πολιτισμός - Το Βήμα Online
και επίσης πολύ υλικό σε άλλο αφιέρωμα εδώ
και πώς πρέπει να διδάσκεται η λογοτεχνία εδώ
«Αν δεν μου ‘δινες ποίηση Κύριε», Νικηφόρου Βρεττάκου
Αν δε μου ‘δινες την ποίηση, Κύριε,
δε θα ‘χα τίποτα για να ζήσω.
Αυτά τα χωράφια δε θα ’ταν δικά μου.
Ενώ τώρα ευτύχησα να ‘χω μηλιές,
να πετάξουνε κλώνους οι πέτρες μου,
να γιομίσουν οι φούχτες μου ήλιο,
η έρημός μου λαό,
τα περιβόλια μου αηδόνια.
Λοιπόν; Πως σου φαίνονται; Είδες
τα στάχυα μου, Κύριε; Είδες τ’ αμπέλια μου;
Είδες τι όμορφα που πέφτει το φως
στις γαλήνιες κοιλάδες μου;
Κι έχω ακόμη καιρό!
Δεν ξεχέρσωσα όλο το χώρο μου, Κύριε.
Μ’ ανασκάφτει ο πόνος μου κι ο κλήρος μου μεγαλώνει.
Ασωτεύω το γέλιο μου σαν ψωμί που μοιράζεται.
Όμως,
δεν ξοδεύω τον ήλιό σου άδικα.
Δεν πετώ ούτε ψίχουλο απ’ ό,τι μου δίνεις.
Γιατί σκέφτομαι την ερμιά και τις κατεβασιές του χειμώνα.
Γιατί θα ‘ρθει το βράδυ μου. Γιατί φτάνει όπου να ‘ναι
το βράδυ μου, Κύριε, και πρέπει
να ‘χω κάμει πριν φύγω την καλύβα μου εκκλησιά
για τους τσοπάνηδες της αγάπης.
Πηγή υλικού
Νικηφόρος Βρεττάκος, Ανθολογία Νεοελληνικής Ποίησης, Εκδ. Ι.Δ. ΚΟΛΛΑΡΟΥ & ΣΙΑ Α.Ε., Αθήνα, 2000

Δὲν εἴμαστε ποιητὲς σημαίνει φεύγουμε
Σημαίνει ἐγκαταλείπουμε τὸν ἀγῶνα
Παρατᾶμε τὴ χαρὰ στοὺς ἀνίδεους
Τὶς γυναῖκες στὰ φιλιὰ τοῦ ἀνέμου
Καὶ στὴ σκόνη τοῦ καιροῦΣημαίνει πὼς φοβούμαστε
Καὶ ἡ ζωή μᾶς ἔγινε ξένη
Ὁ θάνατος βραχνὰς.
Αrs poetica ( Αναστάσης Βιστωνίτης)
Το ποίημα δεν είναι σαν τα φύλλα που ο άνεμος σέρνει στους δρόμους.
Δεν είναι η ακίνητη θάλασσα,το αραγμένο καράβι.
Δεν είναι ο γαλάζιος ουρανός
και η καθαρή ατμόσφαιρα.
Το ποίημα είναι ένα καρφί
στην καρδιά του κόσμου.
Ένα φωτεινό μαχαίρι
μπηγμένο κάθετα στις πόλεις.
Το ποίημα είναι σπαραγμός.
Κομμάτι γυαλιστερό μέταλλο,
πάγος, σκοτεινή πληγή,
το ποίημα είναι σκληρό- πολυεδρικό διαμάντι.
Συμπαγές - λαξευμένο μάρμαρο.
Ορμητικό - Ασιατικός ποταμός.
Το ποίημα δεν είναι φωνή,
πέρασμα πουλιού.
Είναι πυροβολισμός
στον ορίζοντα και την ιστορία.
Το ποίημα δεν είναι άνθος που μαραίνεται.Είναι βαλσαμωμένος πόνος.

Το ποίημα δεν είναι σαν τα φύλλα που ο άνεμος σέρνει στους δρόμους.
Δεν είναι η ακίνητη θάλασσα,το αραγμένο καράβι.
Δεν είναι ο γαλάζιος ουρανός
και η καθαρή ατμόσφαιρα.
Το ποίημα είναι ένα καρφί
στην καρδιά του κόσμου.
Ένα φωτεινό μαχαίρι
μπηγμένο κάθετα στις πόλεις.
Το ποίημα είναι σπαραγμός.
Κομμάτι γυαλιστερό μέταλλο,
πάγος, σκοτεινή πληγή,
το ποίημα είναι σκληρό- πολυεδρικό διαμάντι.
Συμπαγές - λαξευμένο μάρμαρο.
Ορμητικό - Ασιατικός ποταμός.
Το ποίημα δεν είναι φωνή,
πέρασμα πουλιού.
Είναι πυροβολισμός
στον ορίζοντα και την ιστορία.
Το ποίημα δεν είναι άνθος που μαραίνεται.Είναι βαλσαμωμένος πόνος.

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015
Πέμπτη 12 Μαρτίου 2015
15+1 εργαλεία web 2 για εκπαιδευτική χρήση

Powered by
Issuu
Publish for Free
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)